Dušan Krstić: Arhitektura
Nastavljajući seriju izložbi posvećenih arhitekturi druge polovine XX veka u Vojvodini, Muzej savremene umetnosti Vojvodine organizuje retrospektivnu izložbu arh. Dušana Krstića, kao jednog od vodećih domaćih arhitekata toga doba. Izložbu prati monografija posvećena njegovim arhitektonskim delima, pedagoškom i istoriografskom stvaralaštvu.
Period održavanja: 17.5. – 2.6.2024
Kustosi: Dragana Konstantinović, Vladimir Mitrović
Izložba je ujedno nastavak saradnje MSUV i Departmana za arhitekturu i urbanizam Fakulteta tehničkih nauka, Univerziteta u Novom Sadu na proučavanju bogatog arhitektonskog modernističkog nasleđa gde su u kustoski rad bili uključeni i studenti različitih godina studija. Uz prateću monografiju o arh. Krstiću izložba je završetak projekta u kome je valorizovana arhitektonska i profesorska karijera jednog od značajnih arhitekata vojvođanskog regionalnog modernizma druge polovine proteklog stoleća. Izložba se sastoji od bogate dokumentacije MSUV koju je arhitekta poklonio muzeju, štampanih printova, fotografija i maketa koje su izradili studenti arhitekture. Ljubaznošču porodice Dušana Krstića premijerno će biti zloženi i Krstićevi originalni crteži što je zaokružilo prikaz njegovog bogatog arhitektonskog i umetničkog opusa. Tokom trajanja izložbe biće organizovani i različiti propratni sadržaji, filmska projekcija dokumentarnog filma posvećenog Krstićevom životu i njegovim delima kao i radionice za studente, decu i omladinu različitih uzrasta.
Dušan Krstić (Novi Sad, 1938–2013). Diplomirao na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu (1962). Karijeru arhitekte započeo u Projektnom zavodu Vojvodine, potom kao projektant bio angažovan u Zavodu za fizičku kulturu i Novotehni (do 1976). Od tada do 2001. vodeći je arhitekta projektnog biroa Projekat 76 novosadskog Neimara. Na Arhitektonskom odseku Fakulteta tehničkih nauka u Novom Sadu bio je vanredni profesor predmetima Stanovanje i Arhitektonsko projektovanje (2001–2005). Autor je brojnih stambenih i javnih objekata u kojima je dao značajan doprinos savrmenom vojvođanskom graditeljstvu kao jedan od vodećih arhitekata svoga doba. Održao je više javnih predavanja iz oblasti arhitekture i njene savremene istorije u Novom Sadu i Beogradu. Članke, studije, kritike i recenzije objavljivao je u više stručnih časopisa i dnevnih novina. Dobitnik je Oktobarske nagrade grada Novog Sada (1972) i Tabakovićeve nagrade za arhitekturu za celokupno stvaralaštvo. (2002).